Dubbeldamseweg; de levensader van de wijk 6

Winkels in het oudste rijtje 3

In het eerste bovenhuis van links in de rij, nr 76 (toen 56), kwam kort voor 1922 Pieter Martens (geboren 1895 in Groningen) wonen. Hij was kapper van beroep en in 1920 in Dordrecht met een Groningse, Frouwkje Smit uit Oude Pekela, getrouwd. Hij werkte waarschijnlijk in de binnenstad. In 1930 zag hij zijn kans schoon om voor zichzelf te beginnen. In december kreeg hij toestemming het hele pand nr 58 (nu 80-82) te wijzigen in een bedrijf met bovenwoning. Hij begon daar een ‘handel in parfumerieen en toiletartikelen’ en werd er ‘dames- en heerenkapper’. Hij liet de pui aanpassen en binnen kwam aan de straatzijde de winkel en achterin de salon. Het architectenbureau Bakker en Van Herwynen zorgde voor het ontwerp (waarbij de bovenwoning nog verder werd gemoderniseerd) maar wie de verbouwing heeft gedaan is niet bekend. Zodra het werk in 1931 achter de rug was trok het gezin van kapper Martens, met vrouw en twee kinderen, vanuit het buurhuis zelf in de bovenwoning.

Tot voor kort is het al die tijd een (heren)kapperszaak gebleven. Piet Martens stopte in 1969 met de zaak en verhuisde naar Eindhoven. In dat jaar werd hij opgevolgd door Wim Groesbeek. Toen was er nog wel een tijdje winkel in het voorste deel, maar op den duur werd de hele benedenruimte als herenkapsalon gebruikt. Dat het een HEREN KAPPER was heeft nog tot voor kort in grote letters onder de etalage op de gevel gestaan. Kapper Groesbeek stopte er begin van de 21^ste eeuw mee. Daarna heeft er nog enkele jaren een Turkse kapsalon in gezeten, maar die is verhuisd naar een kleiner pand een eindje verderop langs de weg, op nr. 126. Sinds die tijd wordt het huis in drieën bewoond door meestal jonge kamerbewoners.

Het huis waar het meest recent een winkel inkwam was nr. 78. Toen wij er in 1988 tegenover kwamen  wonen werd het pand nog in tweeën bewoond. Er trok op een bepaald moment een nieuwe familie in de bovenwoning op nr. 76, die een lingerie-winkel begon op de begane grond. Er kwam geen etalage in, maar de beide oorspronkelijke ramen werden hiervoor gebruikt. Na een tijdje verhuisden ze en kwam het hele pand leeg te staan. Er gebeurden daar geheimmzinnige dingen tot de buurt op 8 augustus 2006 werd opgeschrikt door een uitslaande brand. Er bleek zonder dat iemand het in de gaten had een wietkwekerij gevestigd te zijn. Kortsluiting was de oorzaak. De brandweer was op tijd ter plekke en kon het huis redden. De gevel was echter wel ontzet en moest herbouwd worden. De eigenaar van het huis, die ook de doe-het-zelfwinkel de Hobbyhal een stuk verderop aan de weg runde, besloot dat zelf te doen. Ongeveer een jaar later was de gevel klaar, maar het is zeker geen voorbeeld van een geslaagde restauratie.

Hoewel hij in baksteen is gemetseld zijn de stenen veel bleker dan de oorspronkelijke. Het metselen gebeurde wel in staand verband zoals in deze hele rij, terwijl bijna alle andere huizen in de wijk in kruisverband zijn gemetseld. Ook de gele speklagen zijn bewaard, maar die gele stenen zijn eveneens bleker. Boven de ramen zitten nu eenvoudige rollagen in plaats van strekken met aanzet-  en sluitstenen. De kozijnen van zowel ramen en etalage als de deuren zijn van kunststof. De daklijst is veel eenvoudiger geworden en toont iel in verhouding tot het andere huis met zo’n gevel, aan het einde van de rij. De verbouwing werd afgesloten met twee lange dakkapellen, één aan elke kant, die de zolder meer leefruimte gaven, maar er, eerlijk gezegd, niet uitzien.

Er kwam een door Turkse jongemannen gedreven satelliet-winkel in – Dreamsat – en boven werd verhuurd. De winkel liep niet echt goed en de jongens vertrokken. In 2017 vestigden de Roemeense varkensslager Florin Luca en zijn vrouw Joanna zich in het pand en gingen erboven wonen. Ze bouwden hun zaak voorzichtig op en breidden gestaag uit, tot ze nummer 88 moesten huren om hun voorraad kwijt te kunnen. Hun cliëntele weet hen, vooral in het weekend, goed te vinden. Ze komen vanuit heel Nederland en zelfs van over de Belgische grens naar de Dubbeldamseweg voor echte Roemeense producten. Het is hen gegund, maar het is wel jammer dat ze niet lang geleden hebben besloten voor alle ramen, de etalage en de winkeldeur donkergrijze rolluiken te plaatsen, die heel dikwijls dicht zijn en het pand een Belgisch, gesloten, uiterlijk geven. Zo zijn we het in Nederland niet gewend.

Wordt vervolgd

Naar boven